Głębia ostrości

Głębia ostrości jest pojęciem, z którym na początku swojej kariery spotyka się każdy fotograf i operator kamery, pojęciem kluczowym jeśli chodzi o zgłębienie technik fotografii oraz filmowania. Dosłownie abecadłem, którego pełną filozofię opisuje nauka zwana optyką. Moglibyśmy przedstawić kilka schematów oraz wzorów matematycznych, lecz nie chcemy uczyć fizyki czy matematyki, a zaprezentować praktyczną wiedzę, pomocną w optymalnym zastosowaniu nowoczesnych technologii IP, jakie niesie ze sobą monitoring sieciowy…

Po co i komu to wiedzieć?

Zrozumienie problemu głębi ostrości, pozwoli użytkownikom na odpowiednie ustawienie kamery w przewidzianych dla niej warunkach pracy. Głębia ostrości, to najkrócej rzecz ujmując przestrzeń w której wszystkie elementy wewnątrz danego obrazu z kamery są ostre. Inaczej, odległość od pierwszego ostro odwzorowanego miejsca w obrazie, do ostatniego.

Przykład:







W powyższym przykładzie punkty A oraz D nie mieszczą się w polu głębi ostrości, a więc nie będą wyraźne. Wyraźne natomiast będą punkty B i C. Czerwony środek oznacza tzw. punkt ostrości, czyli obiekt, w oparciu o który kamera wyznacza sobie ostrość.

Od czego zależy głębia ostrości?

Głębia ostrości zależy od wielkości przesłony. Przesłoną obiektywu jest średnica otworu przez jaki wpuszczane jest światło do kamery. Gdyby obiektyw nie tłumił światła w ogóle, to określało by się, że ma przesłonę 1. Przesłona 2 oznacza, że do kamery dociera tylko połowa światła, które dociera do obiektywu, 4 - że tylko 1/4 światła. Co do zasady, czym większa przysłona tym większa głębia ostrości, czym mniejsza przysłona tym głębia ostrości - mniejsza. Głębia ostrości zależy również od ogniskowej obiektywu, czym mniejsza ogniskowa tym głębia ostrości jest większa. Jeśli chcemy uzyskać większą głębię ostrości, musimy stosować obiektywy o krótszych ogniskowych.

Gdzie pojawiło się pytanie?

W obiektywach zmiennoogniskowych, czyli ze zbliżeniem optycznym, a przede wszystkim przy kamerach wykorzystujących technologię P-iris. Obiektywy P-Iris używają silnika krokowego, współpracując z oprogramowaniem kamery sieciowej, automatycznie ustawiając przysłonę w położeniu zapewniającym optymalną jakość obrazu – kontrast oraz głębię ostrości (działają mniej więcej jak ludzkie oko). Dzięki ograniczeniu zamknięcia przysłony, P-Iris zapobiega rozmywaniu się obrazu. W tej sytuacji należy dobrze ustawić punkt ostrości kamery, żeby w razie zmiennego oświetlenia, pozostawał on w obszarze głębi ostrości, a więc tak żeby zawsze był wyraźny.

Jak to wygląda graficznie?

Poniższy schemat pokazuje źle ustawiony punkt ostrości. W momencie zmiany warunków oświetlenia, tracimy go z pola głębi ostrości.





Poniżej poprawnie ustawiony punkt ostrości: